Αβοκάντο Λίπανση Ψεκασμός
Η λίπανση με αβοκάντο δεν λειτουργεί καλά
Συγγραφέας: Ben Faber
Δημοσιεύτηκε στις: 3 Αυγούστου 2018
LTTLE ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ
ΔΙΑΤΡΟΦΩΝ FOLIAR ΣΤΟ Simon Avett, Extension Horticulturist. Τμήμα Πρωτοβάθμιων Βιομηχανιών και Αλιείας, Ερευνητικός Σταθμός Maroochy, Mayers Road, Nambour 4560, Queensland, Australia. Δημοσιεύτηκε στο: Talking Avocados (εκδόθηκε από Avocados Australia Ltd), 11 (2), 24-27.
Εισαγωγή
Η εφαρμογή λιπασμάτων φυλλώματος μερικές φορές προωθείται ως αποτελεσματικό μέσο παροχής θρεπτικών συστατικών στο αβοκάντο. Στην αγορά προωθούνται διάφορα προϊόντα ως θρεπτικά φυλλώματα για το αβοκάντο, ορισμένοι υποστηρικτές προτείνουν ακόμη και ότι τα προϊόντα τους καταργούν την ανάγκη για θρεπτικά συστατικά που εφαρμόζονται στο έδαφος. Αυτό το άρθρο εξετάζει εν συντομία τη βιβλιογραφία σχετικά με τη διατροφή φυλλώματος αβοκάντο και εξετάζει την ανατομία των φύλλων και των λουλουδιών αβοκάντο σε σχέση με την πρόσληψη θρεπτικών ουσιών.
Αβοκάντο Λίπανση Ψεκασμός
Το φύλλο αβοκάντο
Η δομή των φύλλων των φυτών εξελίχθηκε κυρίως για να συλλάβει το φως του ήλιου και να ανταλλάξει αέρια, οι ρίζες έχουν εξελιχθεί για να απορροφήσουν θρεπτικά συστατικά και νερό και να αγκυρώσουν το φυτό. Οποιαδήποτε απορρόφηση θρεπτικών ουσιών από φύλλα είναι συνεπώς πιθανότερο να είναι πιο τυχαία από ό, τι από το σχεδιασμό. Σε ορισμένες καλλιέργειες η παθητική απορρόφηση θρεπτικών ουσιών από φύλλα είναι περιστασιακά επαρκής για να συμπληρώσει την παροχή θρεπτικών συστατικών που λαμβάνονται από τις ρίζες. Τις περισσότερες φορές αυτό περιλαμβάνει ιχνοστοιχεία, τα οποία όπως υποδηλώνει το όνομά τους απαιτούνται σε πολύ μικρές ποσότητες (π.χ. χαλκός και ψευδάργυρος). Ωστόσο, εάν απορρίπτονται μη κινητά στοιχεία ή στοιχεία με περιορισμένη κινητικότητα στο φυτό (π.χ. ασβέστιο, φώσφορος, ψευδάργυρος, βόριο και σίδηρος) όταν ψεκάζονται φυλλώματα, δεν είναι πιθανό να φτάσουν στις ρίζες όπου χρειάζονται επίσης.Τα περισσότερα θρεπτικά συστατικά θα κυκλοφορούν ελεύθερα στη ροή του νερού, αλλά η κίνηση πολλών περιορίζεται στο φλόωμα, επομένως οι εφαρμογές σε φύλλα δεν πληρούν τις απαιτήσεις των ανεπαρκών δέντρων. Περιστασιακά μεγάλα στοιχεία (όπως άζωτο και κάλιο) εφαρμόζονται για να αντισταθμίσουν ένα προσωρινό έλλειμμα ή να δώσουν ώθηση σε μια κρίσιμη στιγμή. Τα εσπεριδοειδή είναι ένα παράδειγμα μιας καλλιέργειας όπου έχουν αναφερθεί ορισμένα οφέλη από τα θρεπτικά συστατικά που εφαρμόζονται στο φύλλωμα.
Αβοκάντο Λίπανση Ψεκασμός: Η ικανότητα του φύλλου να απορροφά θρεπτικά συστατικά από την επιφάνειά του πρέπει να εξαρτάται σε κάποιο βαθμό από τη διαπερατότητα της επιδερμίδας του (εξωτερική στρώση) και την παρουσία και την πυκνότητα των στοματικών (πόροι για την ανταλλαγή αερίων). Μελέτες με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης ώριμων φύλλων και λουλουδιών σε αβοκάντο δείχνουν την παρουσία κηρώδους στρώματος τόσο στην άνω όσο και στην κάτω επιφάνεια των ώριμων φύλλων αβοκάντο (Whiley et al, 1988). Στην άνω επιφάνεια το κερί εμφανίζεται ως συνεχές στρώμα και δεν υπάρχουν στοιβάδες. Στην κάτω επιφάνεια το στρώμα κεριού είναι σφαιρικό και υπάρχουν στοιβάδες. Οι Blanke and Lovatt (1993) περιγράφουν το φύλλο αβοκάντο ότι έχει ένα πυκνό εξωτερικό κάλυμμα κεριού με τη μορφή τρωκτικών σε νεαρά φύλλα και δενδριτικών (διακλαδισμένων) κρυστάλλων σε παλιά φύλλα, συμπεριλαμβανομένων των κυττάρων προστασίας (τα κύτταρα φύλαξης περιβάλλουν τα στάματα).Τα πέταλα λουλουδιών και τα σέπαλα στο αβοκάντο έχουν στοιβάδες στις κάτω επιφάνειές τους και κανένα στρώμα κεριού και στις δύο επιφάνειες, κάτι που μπορεί να εξηγήσει γιατί μπορεί να λειτουργούν τα σπρέι βορίου.
Βιβλιογραφική ανασκόπηση
Αβοκάντο λίπανση ψεκασμός Άζωτο
Με βάση τη συνολική συγκέντρωση αζώτου φύλλων, οι Embleton και Jones (μη δημοσιευμένοι) σε μια επαναλαμβανόμενη δοκιμή στην Καλιφόρνια στις αρχές της δεκαετίας του 1950 δεν βρήκαν καμία απάντηση σε σπρέι φύλλων ουρίας σε ώριμα δέντρα αβοκάντο «Fuerte» στο χωράφι. Εφαρμόστηκαν έως και τρεις ψεκασμοί το χρόνο.
Οι Nevin et al (1990) εξέτασαν τη γονιμοποίηση φυλλώματος ουρίας αβοκάντο και βρήκαν μόνο μία μελέτη (Aziz et al., 1975) που ανέφερε θετικά αποτελέσματα όσον αφορά την απόδοση των φρούτων. Αυτή η δοκιμή από τους Aziz et al (1975) περιελάμβανε σπρέι με σημαντικές ποσότητες ουρίας τέσσερις φορές το χρόνο (250 έως 500 g αζώτου ανά δέντρο ετησίως). Δεν είναι σαφές εάν σημαντικές ποσότητες του σπρέι διαβροχής έφτασαν στο έδαφος, ωστόσο, οι ποσότητες που εφαρμόστηκαν ήταν πολύ υψηλές για εφαρμογές φυλλώματος. Δεν αναφέρθηκαν δεδομένα ανάλυσης φύλλων.
Ο Galindo-Tovar (1983) μπόρεσε να αυξήσει τις συγκεντρώσεις αζώτου φύλλων σε φυτά αβοκάντο «Hass» που καλλιεργούνται σε θερμοκήπιο με χαμηλές συγκεντρώσεις ουρίας. Ωστόσο, παρόμοιες θεραπείες στο 3χρονο «Hass» στο χωράφι για κάθε μήνα κατά τη διάρκεια της άνοιξης απέτυχαν να αυξήσουν το άζωτο των φύλλων σε ώριμα φύλλα που ελήφθησαν δείγματα μία εβδομάδα μετά τον ψεκασμό. Ο συγγραφέας ανέφερε στοιχεία για καλλιέργειες εκτός από το αβοκάντο που υποδηλώνουν ότι η ουρία μπορεί να διεισδύσει στις επιφάνειες των φύλλων όταν καλλιεργείται σε ένα θερμοκήπιο, αλλά όταν καλλιεργείται στο χωράφι κάτω από τον ήλιο, οι επιφάνειες των φύλλων είναι διαφορετικές και αντιστέκονται στην κίνηση του αζώτου στο φύλλο.
Οι Klein & Zilkah (1986) ανέφεραν σημαντική πρόσληψη φύλλου ουρίας-Ν όταν αποσπάστηκαν φύλλα αβοκάντο «Fuerte» βυθίστηκαν σε διαλύματα ουρίας. Οι Zilkah et al (1987) ανέφεραν τη μετατόπιση του 15Ν από την ουρία που εφαρμόστηκε σε φυλλώματα σε φυτικούς και αναπαραγωγικούς νεροχύτες του αβοκάντο «Fuerte» και «Hass». Παρά την προφανή ανταπόκριση που επιτεύχθηκαν από τους Aziz et al στην Αίγυπτο, τους Klein & Zilkah και Zilkah et al στο Ισραήλ, οι προσπάθειες στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας να αποδείξουν σημαντική πρόσληψη αζώτου από ψεκασμούς φυλλώματος δεν ήταν επιτυχημένες (Nevin et al., 1990) .
Η έρευνα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Riverside, παρείχε στοιχεία ότι η περιεκτικότητα σε αζώτου σε φύλλα του αβοκάντο «Hass» δεν αυξήθηκε με την εφαρμογή ουρίας σε φυλλώματα στην ίδια συγκέντρωση που αύξησε την περιεκτικότητα σε άζωτο φύλλων εσπεριδοειδών δύο φορές (Nevin et al., 1990) . Η μέγιστη πρόσληψη 14C-ουρίας από φύλλα αβοκάντο «Hass» ήταν φυσιολογικά ασήμαντη μετά από 2 ημέρες. Πάνω από το 96% της εφαρμοζόμενης 14C-ουρίας ανακτήθηκε από την επιφάνεια του φύλλου ακόμη και μετά από 5 ημέρες. Η μέγιστη πρόσληψη 14C-ουρίας από φύλλα «Gwen» και «Fuerte» ήταν μικρότερη από 7%. Τα 15N, 14C-ουρία και 65Zn είναι ραδιενεργές μορφές αζώτου, ουρίας και ψευδαργύρου αντίστοιχα που χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση της κίνησής τους μέσω του φυτού.
Αβοκάντο λίπανση ψεκασμός Κάλιο
Οι Sing και McNeil (1992) διεξήγαγαν μια μελέτη σε έναν οπωρώνα με ιστορικό ανεπάρκειας καλίου, όπου τα υψηλά επίπεδα μαγνησίου στο έδαφος ανταγωνίζονταν το κάλιο για πρόσληψη. Εφαρμογές φυλλώματος νιτρικού καλίου 3,6% εφαρμόστηκαν σε επέκταση μισού φύλλου, πλήρη ανάπτυξη φύλλου και ένα μήνα μετά την πλήρη διόγκωση φύλλων. Αυτές οι εφαρμογές φυλλώματος νιτρικού καλίου ήταν αποτελεσματικές στην αύξηση του επιπέδου καλίου στα φύλλα των δέντρων αβοκάντο «Hass», ωστόσο χρειάστηκαν δύο έως τρεις εφαρμογές φυλλώματος ετησίως για να επιτευχθεί το ίδιο αποτέλεσμα με μία εφαρμογή θειικού καλίου (λωρίδα) στο έδαφος μία φορά κάθε 2 έως 3 χρόνια. Υπολογίζοντας το κόστος εργασίας και υλικών, οι ψεκασμοί φυλλικού νιτρικού καλίου εκτιμήθηκαν ότι είναι ακριβότεροι από το εφαρμοζόμενο στο έδαφος θειικό κάλιο που εφαρμόζεται κάθε τρία χρόνια.Τα σπρέι φυλλώματος επηρέασαν επίσης τα επίπεδα άλλων θρεπτικών ουσιών στο φύλλο, μερικά αρνητικά.
Ασβέστιο Το
ασβέστιο λαμβάνει την προσοχή ως στοιχείο στα φρούτα αβοκάντο που σχετίζονται με καλύτερη ποιότητα και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Αρκετά διαφορετικά προϊόντα ασβεστίου δοκιμάστηκαν κατά τη δεκαετία του 1980 ως ψεκασμός φυλλώματος στη Νότια Αφρική σε μια προσπάθεια αύξησης των επιπέδων ασβεστίου φρούτων, αλλά κανένα δεν βρέθηκε να είναι αποτελεσματικό.
Ο Veldman (1983) ανέφερε ότι η θεραπεία των δέντρων αβοκάντο με ένα, τρία και έξι σπρέι νιτρικού ασβεστίου δεν μπόρεσε να ελέγξει επιτυχώς το σημείο του πολτού στα φρούτα του αβοκάντο και δεν υπήρξε αύξηση στα επίπεδα ασβεστίου των φρούτων σε ψεκασμένες θεραπείες.
Οι Whiley et al (1997) αναφέρουν ότι οι ψεκασμοί φύλλου ασβεστίου κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης των φρούτων έχουν μικρή επίδραση στις εσωτερικές συγκεντρώσεις στα περισσότερα φρούτα λόγω της κακής απορρόφησης από τα φρούτα και της έλλειψης μετατόπισης μέσα στο δέντρο.
Αβοκάντο λίπανση ψεκασμός με Βόριο
Μερικά οφέλη έχουν αναφερθεί από την εφαρμογή φυλλώματος βορίου εάν εφαρμόζεται κατά την ανθοφορία. Ο συγχρονισμός είναι σημαντικός επειδή φαίνεται ότι η απορρόφηση πραγματοποιείται μέσω δομών λουλουδιών και όχι φύλλων.
Οι Jayanath και Lovatt (1995) ανέφεραν αποτελέσματα τεσσάρων μελετών άνθισης (δύο θερμοκήπια και δύο πειράματα πεδίου) που έδειξαν την αποτελεσματικότητα της εφαρμογής σπρέι βορίου ή ουρίας σε ταξιανθίες αβοκάντο «Hass» κατά την πρώιμη επέκταση (στάδιο κουνουπιδιού) αλλά πριν από την πλήρη επέκταση του πανικού και άνθηση. Η ανατομική ανάλυση των λουλουδιών παρείχε στοιχεία ότι το σπρέι βορίου προ-ανθίσματος αύξησε τον αριθμό των σωλήνων γύρης που έφθασαν στην ωοθήκη και επίσης αύξησε τη βιωσιμότητα των ωοθηκών, αλλά σε μικρότερο βαθμό από την ουρία. Το σπρέι ουρίας prebloom αύξησε τη βιωσιμότητα των ωοθηκών σε σύγκριση με τα άνθη που έχουν υποστεί επεξεργασία ή δεν έχουν υποστεί αγωγή. Η ουρία αύξησε επίσης τον αριθμό των σωλήνων γύρης που έφτασαν στην ωοθήκη, αλλά σε μικρότερο βαθμό από το βόριο. Ωστόσο, ο συνδυασμός βορίου και ουρίας είχε αρνητικό αποτέλεσμα ακόμη και όταν η ουρία εφαρμόστηκε 8 ημέρες μετά το βόριο.Ο Lovatt (μη δημοσιευμένος) παρείχε μια ενημέρωση για αυτό το έργο στο Παγκόσμιο Συνέδριο Αβοκάντο το 1999, μετά από 3 χρόνια δοκιμών στο πεδίο, η μόνη θεραπεία που είχε θετική επίδραση στη γονιμοποίηση ήταν το βόριο στο Έτος 2, ο πιο πιθανός λόγος για τον οποίο δεν το έκανε Η εργασία σε άλλα χρόνια θεωρήθηκε χαμηλή θερμοκρασία. Υπήρχαν μόνο σκληρυμένα φύλλα που υπήρχαν τη στιγμή της εφαρμογής φυλλώματος που υποδηλώνουν ότι η πρόσληψη έγινε μέσω τμημάτων λουλουδιών.
Οι Whiley et al (1996) αναφέρουν ότι παρά την αύξηση του σετ φρούτων με ψεκασμούς φυλλώματος βορίου κατά την ανθοφορία, δεν υπήρχαν πειστικά στοιχεία που να δείχνουν αυξημένη τελική απόδοση. Η ανάπτυξη της ρίζας έχει απαίτηση για βόριο και σε ανεπαρκή δέντρα είναι απίθανο να μεταφερθεί στις ρίζες επαρκές θρεπτικό συστατικό από φυλλώματα. Οι εφαρμογές φυλλώματος έχουν το πλεονέκτημα ότι συγκεκριμένα όργανα μπορούν να στοχεύσουν για να αυξήσουν τις συγκεντρώσεις βορίου τους, αλλά με το μειονέκτημα ότι το ανεπαρκές βόριο μπορεί να απορροφηθεί μέσω φύλλων για να μεσολαβήσει χρόνια ανεπάρκεια στα δέντρα. Οι εφαρμογές του εδάφους έχουν αποδειχθεί ότι βελτιώνουν δραματικά την υγεία των δέντρων με έλλειμμα βορίου.
Ο Mans (1996) πειραματίστηκε με δέντρα «Hass» που είχαν επίπεδα αζώτου και βορίου σε φύλλα κάτω από τα αποδεκτά πρότυπα (το Ν ήταν 1,71% και το Β ήταν 23 ppm). Ο στόχος αυτής της δοκιμής ήταν να δούμε αν η παροχή θρεπτικών συστατικών απευθείας στα λουλούδια θα μπορούσε να αυξήσει την απόδοση των δέντρων «Hass» που αναπτύσσονται σε ένα δροσερό περιβάλλον. Ο Mans (1996) διαπίστωσε ότι εάν εφαρμοζόταν ένα σπρέι πολλαπλών θρεπτικών ουσιών που περιείχε άζωτο και βόριο καθώς άρχισαν να ανοίγουν τα πρώτα άνθη τότε θα μπορούσε να αυξήσει την απόδοση και την κατανομή του μεγέθους των φρούτων. Το στάδιο της ανθοφορίας κατά τον ψεκασμό ήταν πολύ σημαντικό. Τα σπρέι που εφαρμόστηκαν πριν από την άνθιση, σε φρούτα ή όταν υπήρχαν φρούτα δεν ήταν αποτελεσματικά.
Αβοκάντο λίπανση ψεκασμός με Σίδηρο
Kadman και Lahav (1971-1972) ανέφεραν ότι το μόνο μέσο για τον έλεγχο της χλωρότητας του σιδήρου σε ήδη εγκατεστημένους οπωρώνες αβοκάντο είναι η εφαρμογή χηλικών σιδήρου στο έδαφος, καθώς οι εφαρμογές διαφόρων ενώσεων σιδήρου από σπρέι φυλλώματος δεν ήταν επιτυχείς σε εμπορική κλίμακα. Οι Gregoriou et al (1983) διαπίστωσαν ότι η γρηγορότερη και πιο επιτυχημένη θεραπεία δέντρων που πάσχουν από χλωρίωση σιδήρου σε ασβεστολιθικά εδάφη επιτεύχθηκε με την ενσωμάτωση του Sequestrene 138 Fe-EDDHA στο έδαφος.
Αβοκάντο λίπανση ψεκασμός με Ψευδάργυρο
Kadman και Cohen (1977) διαπίστωσαν ότι τα δέντρα αβοκάντο έχουν δυσκολίες στην απορρόφηση ορυκτών στοιχείων μέσω του φυλλώματος τους. Παρ ‘όλα αυτά, ο ψεκασμός των οπωρώνων που εμφανίζουν έλλειψη ψευδαργύρου ήταν μάλλον συχνός στην Καλιφόρνια και σε ορισμένες άλλες χώρες. Στο Ισραήλ, ορισμένοι καλλιεργητές ψεκάζουν τους οπωρώνες τους, αλλά όπως έχουν δείξει πειράματα, δεν παρατηρείται καμία εμφανής βελτίωση στα φύλλα ή στα φρούτα μετά από μια τέτοια θεραπεία. Τα αποτελέσματα που παρουσιάζονται σε αυτό το έγγραφο δείχνουν ότι η διείσδυση του ψευδαργύρου στα φύλλα είναι τόσο μικρή που ουσιαστικά δεν υπάρχει όφελος μέσω της παροχής του με ψεκασμούς φυλλώματος.
Η ανεπάρκεια ψευδαργύρου είναι συχνή στο αβοκάντο και είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αντιμετωπιστεί σε εδάφη υψηλού pH (αλκαλικά). Οι Crowley et al (1996) αξιολόγησαν μεθόδους γονιμοποίησης ψευδαργύρου δέντρων αβοκάντο «Hass» σε ένα διετές πείραμα πεδίου σε έναν εμπορικό οπωρώνα που βρίσκεται σε ασβεστολιθικό έδαφος (pH 7,8) στην Καλιφόρνια. Οι μέθοδοι γονιμοποίησης ήταν:
• θειικός ψευδάργυρος που εφαρμόζεται στο έδαφος ή άρδευση
• χηλικός ψευδάργυρος που εφαρμόζεται σε άρδευση (Zn-EDTA)
• έγχυση κορμού νιτρικού ψευδαργύρου
• εφαρμογές φυλλικού θειικού ψευδαργύρου, οξειδίου του ψευδαργύρου ή μεταλλικού οξέος ψευδαργύρου.
•
Μεταξύ των τριών επεξεργασιών εδάφους και άρδευσης, ο θειικός ψευδάργυρος εφαρμόστηκε στα 3,2 kg ανά δέντρο είτε ως τριμηνιαία άρδευση είτε ετησίως ως εφαρμογή του εδάφους ήταν η πιο αποτελεσματική και αύξησε τις συγκεντρώσεις ψευδαργύρου στους ιστούς των φύλλων στα 75 και 90 mg / kg αντίστοιχα. Πειράματα με 65Zn που εφαρμόστηκαν σε φύλλα δενδρυλλίων θερμοκηπίου, έδειξαν ότι λιγότερο από το 1% του ψευδάργυρου που εφαρμόζεται ως θειικός ψευδάργυρος ή μεταλλικός ψευδάργυρος προσλήφθηκε στην πραγματικότητα από τον ιστό των φύλλων. Υπήρχε επίσης μικρή μετατόπιση του ψευδαργύρου σε ιστό φύλλου δίπλα στα σημεία εφαρμογής ή στα φύλλα πάνω ή κάτω από τα φύλλα που έχουν υποστεί επεξεργασία. Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα προβλήματα με τον ψευδάργυρο φυλλώματος, οι Crowley et al (1996) προτείνουν ότι η γονιμοποίηση με χρήση εδάφους ή άρδευσης με θειικό ψευδάργυρο μπορεί να παρέχει την πιο αξιόπιστη μέθοδο για τη διόρθωση της ανεπάρκειας ψευδαργύρου στο αβοκάντο σε ασβεστολιθικά εδάφη.
Οι Whiley και Pegg (1990) αναφέρουν ότι οι εφαρμογές φυλλώματος ψευδαργύρου βρέθηκαν να είναι εξαιρετικά αναποτελεσματικές στους οπωρώνες του Queensland.
Ο Price (1990) αναφέρει ότι ο ψευδάργυρος μπορεί να απορροφηθεί μέσω των φύλλων (από ψεκασμούς φυλλώματος, π.χ. θειικός ψευδάργυρος, χηλικός ψευδάργυρος), αλλά ότι ανεπαρκής ψευδάργυρος μπορεί να απορροφηθεί με αυτόν τον τρόπο για να καλύψει τις απαιτήσεις των φυτών, ειδικά στα αβοκάντο. Δεδομένου ότι απαιτείται ψευδάργυρος στα αναπτυσσόμενα σημεία των νέων ριζών και των βλαστών, είναι σημαντικό ο περισσότερος ψευδάργυρος να απορροφάται από τις ρίζες.
Αβοκάντο λίπανση ψεκασμός – Ψεκασμοί μυκητοκτόνων με φυλλώματα
Εάν τα σπρέι θρεπτικών συστατικών που εφαρμόζονται σε φύλλα στο αβοκάντο δίνουν ασυνεπείς ή μηδενικές επιδράσεις, γιατί λειτουργούν οι ψεκασμοί φυλλώδους οξέος για τον έλεγχο της σήψης των ριζών; Η ποσότητα πρόσληψης φωσφόρου οξέος που απαιτείται για τον έλεγχο της σήψης των ριζών είναι μικρή, αλλά παρόλα αυτά, απαιτούνται αρκετές εφαρμογές ετησίως για να είναι αποτελεσματικές και ο θόλος πρέπει να είναι πυκνός και υγιής. Η συγκέντρωση φωσφονικού άλατος που απαιτείται στις ρίζες για αποτελεσματικό έλεγχο της σήψης των ριζών είναι της τάξης των 30 mg / kg. Για να επιτευχθεί αυτό το επίπεδο απαιτούνται τρεις έως τέσσερις ψεκασμοί 0,5% φωσφόρου οξέος ετησίως σε στρατηγικούς χρόνους (Leonardi et al., 2000) ή εναλλακτικά έξι ή περισσότερα σπρέι 0,16% φωσφόρου οξέος ανά έτος. Ένας άλλος παράγοντας που συμβάλλει στην αποτελεσματικότητα του φωσφόρου οξέος που εφαρμόζεται σε φύλλα είναι ότι, σε αντίθεση με πολλά θρεπτικά συστατικά, είναι εξαιρετικά κινητό στο φυτό.
Ο Borys (1986) αναφέρει την κατανομή ξηρών υλών ριζών σε βλαστούς στα σπορόφυτα αβοκάντο κατά μέσο όρο 26% και 74% αντίστοιχα. Χρησιμοποιώντας αυτά τα στοιχεία και ορισμένα κρίσιμα επίπεδα θρεπτικών και μυκητοκτόνων στο αβοκάντο μπορούμε να πάρουμε κάποια προοπτική σχετικά με τις σχετικές ποσότητες που απαιτούνται. Σε ένα δέντρο που αποτελείται από περίπου 100 κιλά ξηράς ύλης, περίπου 26 κιλά θα ήταν στις ρίζες και 74 κιλά στους βλαστούς. Αυτό το δέντρο με επίπεδο ρίζας φωσφονικού 30 mg / kg θα περιέχει συνολικά περίπου 0,8 g φωσφονικού στις ρίζες. Με τα βέλτιστα επίπεδα φύλλων 50 mg / kg βορίου και 2,5% αζώτου, το δέντρο θα περιείχε περίπου 4 g και 1850 g βορίου και αζώτου αντίστοιχα μόνο στο κουβούκλιο. Από αυτές τις σχετικές ποσότητες φαίνεται ότι το μυκητοκτόνο που απαιτείται είναι ουσιαστικά μικρότερο από τα θρεπτικά συστατικά.
συμπέρασμα
Εκτός από τις χρονομετρημένες εφαρμογές βορίου κατά την ανθοφορία σε καταστάσεις όπου τα επίπεδα βορίου φύλλων είναι ανεπαρκή, δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία που να υποστηρίζουν τη χρήση ψεκασμών θρεπτικών φυλλώματος στο αβοκάντο για τη διόρθωση ελλείψεων θρεπτικών συστατικών ή για την παροχή θρεπτικών ουσιών για ανάπτυξη. Περιστασιακά, ένα σπρέι θρεπτικών φυλλώματος μπορεί να επιτύχει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων ανεπάρκειας φύλλων, ωστόσο αυτός ο τύπος εφαρμογής δεν θα παρέχει τις μακροπρόθεσμες απαιτήσεις του δέντρου για αυτό το θρεπτικό συστατικό που πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσω εφαρμογών εδάφους.
Ευχαριστίες
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους κ. Chris Searle και Tony Whiley και τον κ. Garry Fullelove του Ινστιτούτου Κηπουρικής Queensland για τη βοήθειά τους στη σύνταξη αυτού του άρθρου. Η αναζήτηση της βιβλιογραφίας πραγματοποιήθηκε χρησιμοποιώντας τη βάση δεδομένων αναφοράς AVOINFO αβοκάντο.
Βιβλιογραφία
Aziz, ABA, Desouki, I., El-Tanahy, MM, Abou-Aziz, AB και Tanahy, MM, El 1975. Επίδραση της γονιμοποίησης αζώτου στην απόδοση και την περιεκτικότητα σε οπωροφόρα έλαια αβοκάντο. Scientia Horticulturae, 3 (1): 89-94.
Blanke, MM and Lovatt, CJ 1993. Ανατομία και διαπνοή της ταξιανθίας του αβοκάντο. Annals of Botany, 71 (6): 543-547.
Borys, MW 1986. Σχέση ρίζας / βλαστού και ορισμένα χαρακτηριστικά ρίζας στα φυτά αβοκάντο και Chinini. Ετήσιο βιβλίο Καλιφόρνια Αβοκάντο 70: 175-198.
Crowley, DE, Smith, W., Faber, B. and Manthey, JA 1996. Λίπανση ψευδάργυρου από δέντρα αβοκάντο. HortScience 31 (2): 224-229.
Galindo-Tovar, GE 1983. Επιδράσεις συγκέντρωσης ψεκασμού ουρίας και επιφανειοδραστικών ουσιών στα αβοκάντο. MS Thesis, University of California, Riverside, ΗΠΑ. Σεπτέμβριος.
Gregoriou, C., Papademetriou, M. and Christofides, L. 1983. Χρήση χηλικών για τη διόρθωση της χλώρωσης του σιδήρου στα αβοκάντο που αναπτύσσονται σε ασβεστολιθικό έδαφος στην Κύπρο. Ετήσιο βιβλίο Καλιφόρνια Αβοκάντο 67: 115-122.
Jayanath, Ι. Και Lovatt, CJ 1995. Μελέτες αποτελεσματικότητας σε εφαρμογές θόλων πριν από την εκδήλωση βορίου ή / και ουρίας στα αβοκάντο «Hass» στην Καλιφόρνια. World Avocado Congress III, Πρακτικά: 181-184.
Kadman, A., and Lahav, Ε. 1971-1972. Πειράματα με διάφορες θεραπείες για τη θεραπεία χλωρωδών δέντρων αβοκάντο. Ετήσιο βιβλίο της Καλιφόρνια Αβοκάντο. 55: 176-178.
Kadman, A. and Cohen, A. 1977. Πειράματα με εφαρμογές ψευδαργύρου σε δέντρα αβοκάντο. Ετήσιο βιβλίο Καλιφόρνια Αβοκάντο, 61: 81-85.
Klein, I. & Zilkah, S. 1986. Κατακράτηση και πρόσληψη ουρίας από αβοκάντο και μηλιές. Φυτική διατροφή. 9: 1415-1525.
Leonardi, J., Whiley, AW, Langdon, PW, Pegg, KG and Cheyne, J. 2000. Πρόοδος στη χρήση εφαρμογών φυλλώματος φωσφονικού για τον έλεγχο της σήψης των ριζών phytophthora στα αβοκάντο.
Mans, CC 1996. Επίδραση της διατροφής φυλλώματος του «Hass» σε διάφορα στάδια ανθοφορίας. Ετήσιο βιβλίο σύνδεσης για τους παραγωγούς αβοκάντο της Νότιας Αφρικής, 19: 31-32.
Nevin, JM, Lovatt, CJ and Embleton, TW 1990. Προβλήματα με τη γονιμοποίηση φυλλώματος ουρίας-Ν του αβοκάντο. Acta Horticulturae 275: 535-541. Διεθνές Συμπόσιο για τον πολιτισμό των υποτροπικών και τροπικών φρούτων και καλλιεργειών. Τομ. ΙΙ. (JC Robinson, επιμ.), Διεθνής Εταιρεία Φυτοκοινωνικών Επιστημών. Wageningen, Ολλανδία.
Price, G. 1990. Σκέφτεστε να ψευδάρετε τα δέντρα σας; Talking Avocados, Third Edition, Aug / Sept, σελ.5
Sing, JL and McNeil, RJ, 1992. Η αποτελεσματικότητα του φυλλικού νιτρικού καλίου ψεκάζεται στο αβοκάντο «Hass» (Persea americana Mill.), Παγκόσμιο Συνέδριο Αβοκάντο II, Πρακτικά: «Το σχήμα των επόμενων πραγμάτων» (Lovatt, CJ ed .) 1: 337-342.
Veldman, G. 1983. Το νιτρικό ασβέστιο ψεκάζεται στα αβοκάντο στο Westfalia Estate με στόχο τη μείωση του πολτού. Ετήσιο βιβλίο σύνδεσης για τους παραγωγούς αβοκάντο της Νότιας Αφρικής, 6: 64-65.
Whiley, AW, Chapman, KR and Saranah, JB 1988. Απώλεια νερού από ανθισμένες δομές αβοκάντο (Persea americana cv. Fuerte) κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας. Australian Journal of Agricultural Research, 39 (3): 457-467.
Whiley, AW και Pegg, KG1990. Διόρθωση ελλείψεων μικροθρεπτικών συστατικών και έλεγχος της σήψης της ρίζας Phytophthora στο αβοκάντο. Talking Avocados, Second Edition, Μάιος / Ιούνιος, σελ. 11.
Whiley, AW, Smith, TE, Saranah, JB and Wolstenholme, BN 1996. Διατροφή βορίου των αβοκάντο, Talking Avocados, 7 (2): 12-15.
Whiley, AW, Hofman, PJ and Coates, LM 1997. Από το σπόρο στο δίσκο – μερικές πρακτικές στον τομέα για τη βελτίωση της ποιότητας των φρούτων του αβοκάντο. Πρακτικά της Αυστραλιανής Ομοσπονδίας Καλλιεργητών Αβοκάντο και του Συνδέσμου Συλλόγου Αβοκάντο Νέων Ζηλανδίας ’97, ‘Αναζήτηση Ποιότητας’. Rotorua, Νέα Ζηλανδία, σελ. 83-97.
Zilkah, S., Klein, Ι., Feigenbaum, S. and Weinbaum, SA 1987. Μετατόπιση της ουρίας 15N που εφαρμόζεται σε φυλλώματα σε αναπαραγωγικούς και φυτικούς νεροχύτες αβοκάντο και την επίδρασή του στο αρχικό σύνολο φρούτων. J. Amer. Soc. Χορτ. Επιστήμη 112: 1061-1065.
